Alt çene diş eti hastalığı

Dişeti Çekilmesinin Sınıflandırılması

Etyolojisinden bağımsız olarak dişeti çekilmelerinin sınıflamasında kullanılan bir sitstem'” hem çekilmenin niteliğini belirlemekte, hem de tedaviden sonra çekilmenin ne kadar kapatılacağı konusunda bilgi vermektedir.

Diş eti çekilmelerinin tedavisinde kullanılan yöntemler ,

  1. Saplı ve sapsız greft operasyonları,
  2. Yönlendirilmiş doku rejenerasyonu
  3. Rezorbe olan biyomateryaller
  4.  Subepitelyal bağ dokusu grefti

Subepitelyal bağ dokusu grefti başarısı en yüksek tedavi olarak bilinir. Bu yöntemde doku renk uyumu bakımından önemli avantajlar edinilmektedir.

ÖN DİŞ DOLGUSU RENKLENMESİ

 

Diş eti çekilmelerinin sınıflaması:

a) Tıp 1. Diş eti çekilmesi mukogingival sınıra ulaşmamıştır ve dişler arası alanda yumuşak doku ve alveol kemiği kaybı görülmemektedir. Bu tip çekilmelerde kök yüzeyinin cerrahi yöntemlerle tamamen kapatılması beklenir.

b) Tip 2. Diş eti çekilmesi mukogingival sınıra kadar ulaşmış veya geçmiştir ancak dişler arası alanda yumuşak doku ve alveol kemiği kaybı görülmemektedir. Bu tip çekilmelerde de kök yüzeyinin cerrahi yöntemlerle tamamen kapatılması beklenir.

c) Tip 3. Diş eti çekilmesi mukogingival sınıra kadar ulaşmış veya geçmiştir. İnterdental alanda yumuşak doku veya alveol kemiği kaybı mevcuttur veya kök yüzeyinin örtülmesini engelleyebilecek kadar konum bozukluğu vardır. Bu tip çekilmelerde de kök yüzeyinin cerrahi yöntemlerle tamamen kapatılması beklenmez ve kısmi örtülme elde edilebilir.

d) Diş eti çekilmesi mukogingival sınıra kadar ulaşmış veya geçmiştir. İnterdental alanda yumuşak doku veya alveol kemiği kaybı görülmekte ve/veya kök yüzeyinin örtülmesine engel miktarda dişte konum bozukluğu vardır. Bu tip çekilmelerde de kök yüzeyinin cerrahi yöntemlerle kapatılması beklenmez.

Bir cevap yazın